2Clinic of Anesthesia and Reanimation, Ankara Numune Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
Abstract
Objective: The purpose of this study is to assess the mobilization rates in an intensive care unit (ICU) and factors affecting early mobilization, and to compare the clinical characteristics of mobilized and non-mobilized patients.
Material and Methods: Eighty-six patients who were hospitalized for at least 3 days and mobilized before the ICU were included. The diagnosis at the ICU admission, comorbidities, the best mobility level during hospitalization, discharge status, and Ramsay and Acute Physiologic and Chronic Health Evaluation (APACHE II) scores were recorded. The mobilization status of the surviving patients 1 month after discharge was evaluated.
Results: Fifty-eight (67.4%) patients were not mobilized during their hospitalization. When mobilized and nonmobilized groups were compared; ages, duration of hospitalization in days, and APACHE II scores were lower, while the functional improvement after discharge was significantly higher in the mobilized group (p-values <0.001 for this analysis).
Conclusion: We found that the mobilization rate was quite low compared to studies from other countries. The most important modifiable barrier to mobilization was mechanical ventilation, and we found that mobilization in ICU may improve the discharge functional status.
2Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anestezi ve Reanimasyon Kliniği, Ankara, Türkiye
Amaç: Bu çalışmanın amacı, yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) mobilizasyon oranını ve mobilizasyona engel olan faktörleri değerlendirmek, mobilize olan ve olamayan hastaların klinik özelliklerini karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Yoğun bakım ünitesinde en az üç gün yatışı olan ve daha önce mobilize olan 86 hasta dahil edildi. YBÜ’ye geliş tanısı, komorbiditeler, hospitalizasyon süresi, yatışı boyunca en iyi mobilizasyon düzeyi, mekanik ventilasyon ihtiyacı, taburculuk durumu, Ramsay ve Acute Physiologic and Chronic Health Evaluation (APACHE) II skoru kaydedildi. Taburculuktan bir ay sonra hastaların mobilizasyon durumu değerlendirildi.
Bulgular: Elli sekiz (%67,4) hasta hiç mobilize olamadı. Mobilize olan ve olmayan hastalar karşılaştırıldığında; yaş, hospitalizasyon süresi ve APACHE II skoru mobilize olan grupta daha düşük iken, taburculuk sonrası fonksiyonel iyileşme mobilize olan grupta daha yüksek idi (p değeri <0,001 olarak bulundu).
Sonuç: Mobilizasyon oranlarımızın diğer ülkelerde yapılan çalışmalara göre daha düşük olduğu görüldü. Mobilizasyonun önündeki en önemli modifiye edilebilir engelin mekanik ventilasyon olduğu görüldü. YBÜ’de mobilizasyonun taburculuk sonrası fonksiyonel durumu iyileştirmede etkili olabileceği sonucuna varılmıştır.