Aim: Burn wound infection and sepsis is still a serious mortality factor in burn injuries. We aimed to identify microorganisms isolated in wound, blood and urine samples and their effect on the mortality of our hospitalized patients.
Material and Methods: Patients hospitalized at our center and intensive care unit between January 1st, 2002 and December 31st, 2010 were retrospectively reviewed. Patient age, gender, total body surface area burned, whether there is a wound-bloodurine culture or not, if so the identified microorganism, and mortality was recorded.
Results: The mean age of the hospitalized 2245 patients was 25±22 (range 1-95 years) and 32.8% (737) were female. Among 2225 patients, wound cultures were carried out in 691 (30.8%), blood cultures in 625 (28.1%) and urine cultures in 589 (26.2%) patients. A positive culture in wound, blood and urine significantly increased the mortality rates (p<0.001, p<0.001, p<0.001, respectively). Among the patients with total body surface area burns of <30%, a positive culture in blood or urine significantly increased the mortality rates (p<0.001, p=0.038, respectively).
Conclusion: Infection in burn injuries is still a major problem effecting mortality. Several systemic factors take part in the mortality of patients with extensive burns. A positive blood or urine culture in patients with total body surface area burns of <30% should be kept in mind as a factor increasing mortality (Yoğun Bakım Derg 2012; 1: 1-4)

Amaç: Yanık yaralanmalarında yara yeri enfeksiyonu ve sepsis halen ciddi bir mortalite nedenidir. Kliniğimizde yatarak tedavi alan hastalarda yara, kan ve idrar kültürlerinde üreyen mikroorganizmaların tanımlanması ve bunların mortalite üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: Merkezimizde ve Yoğun Bakımda 01.01.2002 ile 31.12.2010 tarihleri arasında yatarak tedavi alan hastalar retrospektif değerlendirildi. Hastaların yaş, cinsiyet, yanıklı toplam vücut yüzey alanları, yara-kan-idrar kültürü alınıp alınmadığı, varsa üreyen mikroorganizmalar ve mortaliteleri kaydedildi.
Bulgular: Yatarak tedavi alan 2245 hastanın ortalama yaşı 25±22 (1-95 yıl) ve %32.8’i (737) kadındı. Toplam 2225 hastanın kayıtlarında yara kültürü 691 (%30.8), kan kültürü 625 (%28.1) ve idrar kültürü 589 (%26.2) hastada gerekli görülmüştür. Yara, kan ve idrar kültüründe üreme olması mortaliteyi anlamlı oranda arttırmaktaydı (p<0.001, p<0.001, p<0.001, sırasıyla). Yanıklı toplam vücut yüzey alanı <%30 olan hastalarda kanda veya idrarda üreme olması mortaliteyi anlamlı arttırmaktaydı (p<0.001, p=0.038, sırasıyla).
Sonuç: Yanık yaralanmalarında enfeksiyon gelişmesi halen hasta mortalitesini etkileyen önemli bir faktördür. Geniş yanıklı hastalarda sistemik pek çok faktör mortaliteyi etkilemektedir. Yanıklı TVYA <%30 olan hastalarda kan ve idrar kültüründe üreme varlığı, mortaliteyi arttıracak bir faktör olarak mutlaka akılda tutulmalıdır. (Yoğun Bakım Derg 2012; 1: 1-4)