Objective: There are insufficient data in the literature on the comparative evaluation of unchangeable risk factors for ventilator-associated pneumonia (VAP), such as the personal characteristics and/or the existing features of patients on admission to the intensive care unit, together with radiographic findings. In this study, we aimed to investigate mortality risk factors and the possible prognostic role of radiological extent of pneumonia in patients with VAP.
Material and Methods: Data on patients treated with mechanical ventilation in the intensive care unit were retrospectively evaluated. Among these, chest radiographs of patients with VAP were scored. Data were compared in terms of mortality.
Results: Older age, higher average ventilator days, admission to the intensive care unit due to chronic obstructive pulmonary diseases (COPD) exacerbations, steroid use, concomitant COPD, and chronic renal failure were observed as risk factors for VAP development. On the other hand, older age, prolonged mechanical ventilation, re-intubation, admission to the intensive care unit due to acute renal failure, and concomitant diabetes mellitus were identified as mortality risk factors for VAP. Radiographic scores were significantly higher in patients with a history of steroid use, patients hospitalized in the intensive care unit due to COPD, and patients with concomitant chronic renal failure (p=0.05, p=0.002, and p=0.045, respectively). Significant positive correlations were observed between age and ventilator days and also between radiographic scores and ventilator period (p=0.001 and p=0.03, respectively). A high total radiographic score was considered as a statistically significant prognostic marker for VAP in terms of mortality (p=0.005).
Conclusion: In light of our results, the recommended radiologic scoring system can be used as a prognostic marker in patients with VAP. To our knowledge, this study is the first to focus on the comparative evaluation of unchangeable risk factors for VAP together with radiographic findings. We believe that it would be useful in clinical practice with a new perspective.

Amaç: Ventilatör ilişkili pnömoni (VİP) gelişiminde rol oynayan hastaya ait faktörler veya yoğun bakıma yatışında etken olan özellikler gibi değiştirilemeyecek risk faktörlerinin radyolojik bulgularla beraber ve karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi bakımından literatürde yeterli veri yoktur. Biz bu çalışmada VİP gelişen olgularda mortaliteyi etkileyen risk faktörlerini ve pnömoni radyolojik ağırlığının olası prognostik rolünü ortaya koymayı hedefledik.
Gereç ve Yöntemler: Yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyon ile izlenen hastaların verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Bu hastalar arasında VİP tanısı konulanlarda tanıya ait akciğer grafileri radyolojik olarak skorlandı. Elde edilen veriler mortalite açısından karşılaştırıldı.
Bulgular: İleri yaş, ortalama ventilatör gününün uzunluğu, kronik obstrüktif akciğer hastalıkları (KOAH) atak nedeniyle yoğun bakıma yatırılmış olma, steroid kullanımı, eşlik eden KOAH ve kronik böbrek yetmezliği (KBY) VİP gelişimi için risk faktörleri olarak tespit edildi. Diğer yandan; ileri yaş, uzamış mekanik ventilasyon, reentübasyon, akut böbrek yetmezliği nedeniyle yoğun bakıma yatırılmış olma ve eşlik eden dia-betes mellitus VİP’te mortalite risk faktörleri olarak saptanmıştır. Steroid kullanım öyküsü olanlarda, yoğun bakıma yatış nedeni KOAH olanlarda ve KBY komorbiditesine sahip olanlarda radyolojik skor anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p=0,05, p=0,002, p=0,045 sırasıyla). Yaş ile ventilatör günü, ventilatör günü ile de radyolojik skor arasında anlamlı pozitif korelasyonlar izlenmiştir (p=0,001 ve p=0,03 sırasıyla). Yüksek total radyolojik skor VİP olgularında mortalite açısından istatistiksel olarak anlamlı bir prognostik belirteç olarak izlenmiştir (p=0,005).
Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları ışığında önerdiğimiz radyolojik skorlamanın VİP olgularında prognostik bir belirteç olarak kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Bizim bilgimize göre, değiştirilemeyen risk faktörlerinin radyolojik bulgularla beraber ve karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi bakımından bir ilk olan çalışmamızın yeni bir bakış açısıyla klinik uygulamalarda faydalı olacağına inanmaktayız.