Objective: No study has been conducted in Turkey to assess the practical management of enteral nutrition (EN), specifically diarrhea, aspiration, and gastric residue. The aim of this study was to identify practice perspectives regarding EN and its associated complications and compare these trends between doctors and nurses.
Material and Methods: A cross-sectional study was conducted at a university hospital in Turkey in January 2017. A written survey that was designed by the researchers consisting of 12 questions was administered to doctors and nurses (face-to-face) in different services who routinely participate in EN.
Results: In total, 100 nurses and 94 doctors completed the survey. With respect to diarrhea, the doctors and nurses often used different definitions and strategies for relieving symptoms. Gastric residual volume (GRV) measurement is routinely performed 4 times a day. When managing high GRV, participants were inclined to reduce feeding rates, but nurses were more likely to stop feeding and consult the nutrition support team compared to doctors, who were more likely to administer prokinetics. Nurses were more likely to specify the commonly accepted GRV thresholds. Healthcare professionals preferred to start feeding 12 to 24 hours after gastrostomy placement. Aspiration was attributed to incorrect positioning of the patient by almost all the nurses, while about one-half of the doctors indicated the lack of GRV measurement as the leading cause. Approximately one-half of participants stated that adequate fluid requirements could be delivered through EN and water flushes.
Conclusion: Doctors and nurses have different perspectives regarding the management of EN-related complications. Information obtained from this study can be used to develop interventions and tailor educational programs to improve EN management in Turkey.

Amaç: Türkiye’de, enteral nütrisyon (EN) uygulamalarında; özellikle ishal, aspirasyon ve gastrik rezidü yönetiminin değerlendirilmesi konusunda yapılan bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, EN uygulamaları ve ilişkili komplikasyonlardaki uygulamaları belirleyerek, doktorlar ve hemşireler arasındaki eğilimi karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, bir Üniversite Hastanesi’nde Ocak 2017’de kesitsel bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Farklı bölümlerde EN sürecine dahil olan doktor ve hemşirelere, araştırmacılar tarafından hazırlanmış ve toplam 12 sorudan oluşan yazılı bir anket yüz yüze uygulanmıştır.
Bulgular: Yüz hemşire ve 94 doktor anketi tamamlamıştır. İshal gelişimi ve hafifletmeye yönelik stratejiler konusunda doktor ve hemşirelerin farklı tanımları kullandıkları görülmüştür. Gastrik rezidü hacmi (GRH), rutin olarak günde 4 kez ölçülmektedir. Yüksek GRH’nin yönetiminde, katılımcılar beslenme hızının azaltılmasını tercih ederken; hemşireler, genellikle beslenmeyi durdurmayı ve nütrisyon destek ekibine danışmayı tercih etmişlerdir. Doktorlar prokinetik ajanların kullanılmasını daha fazla tercih etmişlerdir. Hemşireler, yaygın olarak kabul edilen GRH eşik değerlerini daha iyi belirlemektedir. Sağlık çalışanları gastrostomi uygulaması sonrasındaki 12-24 saat içerisinde beslenmeye başlamayı tercih etmektedir. Hemen hemen tüm hemşireler, yanlış baş pozisyonunun aspirasyona neden olduğunu belirtirken, doktorların yarısı GRH ölçümünün eksikliğini neden olarak işaret etmektedir. Katılımcıların yaklaşık yarısı yeterli sıvı ihtiyacının EN ürünleri ve yıkamada kullanılan su ile karşılandığını belirtmiştir.
Sonuç: Doktorlar ve hemşireler EN ile ilgili komplikasyonların yönetiminde farklı bakış açılarına sahiptir. Bu çalışmadan elde edilen bilgiler, ülkemizde EN yönetimi ve eğitim programları geliştirilmesinde yol gösterici olabilir.