Objective: A negative impact of atrial fibrillation (AF) on clinical outcomes has been well defined in surgical intensive care unit (ICU) patients. However, some questions remain unanswered regarding the relationship between AF and ICU outcomes in patients with respiratory failure (RF). This study aims to determine the incidence of AF and its effects on ICU outcome among RF patients. In addition, the effects of bronchodilators on AF control, and cardiac medications on RF control, were also assessed.
Material and Methods: In this retrospective observational cohort study, electrocardiographs of all included RF patients were evaluated for AF. Patients were divided into two groups both for AF and mortality, and they were compared for demographics, diagnosis, comorbidities, risk factors, ICU outcomes, and cardiac and bronchodilator therapies.
Results: A 25% incidence of AF was found in a cohort of 147 patients (mean age 68±15years), and among them, 3% was newly diagnosed. There was no significant difference between the groups with respect to demographics, diagnoses, and Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II (APACHE II) scores of both groups. The incidence of heart failure and cerebrovascular event was found to be higher in patients with AF (p<0.05). There was no significant difference in sepsis, duration of mechanical ventilation, and ICU stay, but mortality and acute kidney injury were more common in AF patients (36% vs. 21% and 44% vs. 15% respectively, p<0.05). The mortality risk increased 3 times with AF [OR(%95CI):3.09(0.91–10.3)]. There were no significant effects of bronchodilators on AF control and cardiac medications on RF control detected.
Conclusion: AF should be diagnosed and treated appropriately in RF patients. Bronchodilator and cardiac medications should not be avoided or withheld when indicated to prevent negative ICU outcomes.

Amaç: Atrial fibrilasyon (AF) ve klinik sonuçlar arasındaki olumsuz ilişki cerrahi yoğun bakım ünitesi (YBÜ) hastalarında iyi tanımlanmıştır. Ama özellikle solunum yetmezliği hastalarında eşlik eden AF’nin prognoza etkileri henüz kesinlik kazanmamıştır. Bu çalışmada amaç solunum yetmezliği ile izlenen YBÜ hastalarında AF insidansını belirlemek ve AF varlığının YBÜ sonuçlarına etkisini değerlendirmektir. Ek olarak solunum yetmezliğinde kullanılan bronkodilatör tedavilerin AF kontrolüne; AF kontrolünde kullanılan kardiyak tedavilerin de solunum sistemine etkileri araştırılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif, gözlemsel kohort çalışmasında solunum yetmezliği ile YBÜ’ye yatan tüm hastaların elektrokardiyografileri AF varlığı açısından değerlendirilmiştir. Hastalar AF ve mortaliteye göre gruplandırılmış ve demografik özellikleri, tanıları, komorbiditeleri, risk faktörleri, kardiak ve bronkodilatör tedavileri ve YBÜ sonuçları açısından karşılaştırılmışlardır.
Bulgular: Yaş ortalamaları 68±15 yıl olan, 147 hastalık çalışma kohortunda %25 AF insidansı saptanmıştır; bunların sadece %3’üne yeni AF tanısı konmuştur. AF’si olan ve olmayan hasta gruplarının demografik verileri, yatış tanıları ve APACHE II skorları arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Kalp yetmezliği ve serebrovasküler olay AF (+) hasta grubunda anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.05). Yoğun bakım sonuçları açısından değerlendirildiğinde iki grup arasında sepsis,mekanik ventilasyon ve YBÜ yatış süresi açısından anlamlı farklılık saptanmazken mortalite ve akut böbrek hasarı AF (+) hasta grubunda anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (sırasıyla %36 vs. %21 and %44 vs.%15, p<0,05).Yapılan regresyon analizinde diğer faktörlerin yanı sıra,AF varlığının mortalite riskini 3 kat artırdığı belirlenmiştir [OR(%95CI):3,09(0,91-10,3)].İlaçlar değerlendirildiğinde bronkodilatörlerin AF kontrolü üzerine ve kardiak tedavilerin solunum yetmezliği üzerine olumsuz etkileri saptanmamıştır.
Sonuç: Atrial fibrilasyon solunum yetmezliği ile YBÜ’lerde izlenen hastalarda mortaliteyi olumsuz etkilemesi nedeniyle dikkatle tanınmalı ve tedavi edilmelidir. Bu hastaların tedavisinde bronkodilatör ve kardiak ilaçların kullanımından kaçınılmamalıdır.