2Clinic of Anesthesia and Reanimation, Ankara Numune Training and Research Hospital, Ankara, Turkey DOI : 10.5152/dcbybd.2018.1718
Amaç: Bu çalışmanın amacı, yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) mobilizasyon oranını ve mobilizasyona engel olan faktörleri değerlendirmek, mobilize olan ve olamayan hastaların klinik özelliklerini karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Yoğun bakım ünitesinde en az üç gün yatışı olan ve daha önce mobilize olan 86 hasta dahil edildi. YBÜ’ye geliş tanısı, komorbiditeler, hospitalizasyon süresi, yatışı boyunca en iyi mobilizasyon düzeyi, mekanik ventilasyon ihtiyacı, taburculuk durumu, Ramsay ve Acute Physiologic and Chronic Health Evaluation (APACHE) II skoru kaydedildi. Taburculuktan bir ay sonra hastaların mobilizasyon durumu değerlendirildi.
Bulgular: Elli sekiz (%67,4) hasta hiç mobilize olamadı. Mobilize olan ve olmayan hastalar karşılaştırıldığında; yaş, hospitalizasyon süresi ve APACHE II skoru mobilize olan grupta daha düşük iken, taburculuk sonrası fonksiyonel iyileşme mobilize olan grupta daha yüksek idi (p değeri <0,001 olarak bulundu).
Sonuç: Mobilizasyon oranlarımızın diğer ülkelerde yapılan çalışmalara göre daha düşük olduğu görüldü. Mobilizasyonun önündeki en önemli modifiye edilebilir engelin mekanik ventilasyon olduğu görüldü. YBÜ’de mobilizasyonun taburculuk sonrası fonksiyonel durumu iyileştirmede etkili olabileceği sonucuna varılmıştır.
Cite this article as: Yurdakul FG, Balkız Soyal Ö, Çalışkan Uçkun A, et al. Factors Affecting Early Mobilization in the Intensive Care Unit and the Functional Status after Discharge. Yoğun Bakım Derg 2018; XXXXXX